مقایسه ارزش تشخیصی گلوکومتری با روش آزمایشگاهی در هیپوگلیسمی نوزادی

چکیده مقدمه: هیپوگلیسمی نوزادی یکی از اورژانس های طب کودکان است که برای پیشگیری از پیامدهای آن نیاز به تشخیص و درمان سریع است. امروزه گلوکومتری از روش های رایج سنجش قند خون در بسیاری از مراکز بهداشتی درمانی کشورمان است. با این حال دقت گلوکومتری چالش برانگیز است و با توجه به این که با گلوکومتری هیپوگلیسمی را نمی توان قطعا تایید یا رد کرد. هدف:تعیین درستی گلوکومتری در مقایسه با روش آزمایشگاهی و تعیین نقطه برش بهینه در تشخیص هیپوگلیسمی نوزادی با گلوکومتری مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی، از شهریور سال 91 تا اسفند 92 در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان الزهرا انجام شد. در نوزادان بستری که عوامل خطر هیپوگلیسمی را داشتند، قند خون با گلوکومتر (accu -chek performa)اندازه گیری شد و 100 نوزاد که قند خون زیر mg/dl60 داشتند وارد مطالعه شدند. همزمان قند خون به روش گلوکز اکسیداز با دستگاه اتوانالیزر (selectra 2) اندازه گیری شد. حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی گلوکومتر در مقایسه با آزمایشگاه تعیین شد. نتایج: هیپو گلیسمی به روش گلوکومتری و آزمایشگاهی به ترتیب در 32 و 33 در صد وجود داشت. بین نتایج برآمده از گلوکومتر و آزمایشگاه همبستگی ضعیف ولی معنی دار وجود داشت(006/0=p ،275/0r=). در این مطالعه نقطه برش بهینه با گلوکومتر، 54 میلی گرم در دسی لیتر بدست آمد که حساسیت 45/45% ،ویژ گی 6/74% ، صحت 65%، ارزش اخباری مثبت 8/46% و ارزش اخباری منفی 5/73% بود. بر پایه منحنی roc سطح زیر منحنی 616/0 بدست آمد. نتیجه گیری: گلوکومتر ارزش تشخیصی کافی در هیپوگلیسمی نوزادی را ندارد، باید نتایج دستگاه گلوکومتر به روش ازمایشگاهی تایید شود.